R E I M E F I E B E R

dom i drzewo

 

 

 

prosty stół, krzesła,

 

w dali miasto, jakieś drzewo. tyle wystarczy,

 

by zbudować dom, zaprosić gości.

 

[T. Rudowicz, Złoty Pierścień]

 

 

 

 

 

nigdy nie chciałam budować domu. tak naprawdę

 

wystarczyły mi te dla lalek na dolnej półce szafy. lalki

 

są posłuszne nie mówią o marzeniach. nie płaczą

 

dają się przebierać nawet w brzydkie sukienki.

 

 

 

można zrobić im meble z pudełek i obrazy z pocztowych znaczków.

 

zamiast listów pisać pamiętnik. rozmawiać w osiemnastu językach

 

wymyślonych jak to miasto które podchodzi pod okna. chrapliwie oddycha

 

świeci chorym światłem. obcinam lalkom włosy czekam aż odrosną. mam

 

 

 

drzewo. musi wystarczyć. nie zapraszam gości.